hy    |   fr

Ասողութիւն

s.

Կարողութիւն ասելոյ կամ հրաման տալոյ. զօրութիւն եւ իսկութիւն ներքին բանի.

Մի յերեսեան ասողութիւն եւ բնութիւն. (Քեր. քերթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ասողութիւն ասողութիւնք
accusatif ասողութիւն ասողութիւնս
génitif ասողութեան ասողութեանց
locatif ասողութեան ասողութիւնս
datif ասողութեան ասողութեանց
ablatif ասողութենէ ասողութեանց
instrumental ասողութեամբ ասողութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Հասողութիւն, ութեան

Voir tout