s.

condition of a married woman.

s.

Վիճակ առնակնոջ. ամուսնաւորութիւն.

Դէպ լինի առնակնութեան՝ այրի լինել. (Սեբեր. ՟Ժ։)

Եթէ կին ուրուք հաշմիցի, եւ ասիցէ ցայր իւր, եթէ ես ահաւասիկ չեմ արժանի առնակնութեան, արա՛ քեզ այլ կին. (Մխ. դտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif առնակնութիւն առնակնութիւնք
accusatif առնակնութիւն առնակնութիւնս
génitif առնակնութեան առնակնութեանց
locatif առնակնութեան առնակնութիւնս
datif առնակնութեան առնակնութեանց
ablatif առնակնութենէ առնակնութեանց
instrumental առնակնութեամբ առնակնութեամբք