cf. ԱՌԸՆԹԵՐԱԴՐՈՒԹԻՒՆ.
Առընթերդրութեամբ, որպէս հաւաքումն։ Որոշեալք, եւ առընթերդրութեամբ, որպէս զինուորութիւն, դաս, տոհմ, պար. (Մաքս. ի դիոն.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | առընթերդրութիւն | առընթերդրութիւնք |
accusatif | առընթերդրութիւն | առընթերդրութիւնս |
génitif | առընթերդրութեան | առընթերդրութեանց |
locatif | առընթերդրութեան | առընթերդրութիւնս |
datif | առընթերդրութեան | առընթերդրութեանց |
ablatif | առընթերդրութենէ | առընթերդրութեանց |
instrumental | առընթերդրութեամբ | առընթերդրութեամբք |