Առաջնագոյն

adj.

ἠγεμονικώτατος. magis principalis, γεικώτατος, generalissimus. Գլխաւորագոյն. վերագոյն եւ առաջնորդական. սեռականագոյն.

Իշխանականագոյն եւ առաջնագոյն կենդանւոյն՝ դէմք. (Փիլ. այլաբ.։)

Փայտն կենաց է իշխանականագոյն եւ առաջնագոյն առաքինութիւն. (անդ։)