Ապտակելն, իլն. ապտակահարութիւն.
Առ ոչինչ համարեալ զապտակումն ծնօտիցն. (Ճ. ՟Ա.։)
Որպէս զի փոքր ապտակմամբ մարմնոցն հանդիպեսցի բժշկութեան լաւագունին. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 37։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ապտակումն | ապտակմունք |
accusatif | ապտակումն | ապտակմունս |
génitif | ապտակման | ապտակմանց |
locatif | ապտակման | ապտակմունս |
datif | ապտակման | ապտակմանց |
ablatif | ապտակմանէ | ապտակմանց |
instrumental | ապտակմամբ | ապտակմամբք |