hy    |   fr

Անփշրելի

adj.

Որ ոչն փշրի. անխորտակելի.

Թէպէտ եւ անփշրելի էր, վասն սիրոյ քո փշրեցաւ, եւ զքեզ անփշրելի աստուածութեամբն յինքն յարեաց. (Եղիշ. հայր մեր.։)

Սա ի խաչիլն վասն մեր՝ անփշրելի ոսկերօք ի խաչին մնաց. (Խոսր. պտրգ.։)