Անտարբերապէս

ἁνδιαφόρως. indifferenter. cf. ԱՆԽՏԻՐ.

Եղենն (կամ ծնանն) կամ արարանն կայ անտարբերապէս. (Կիւռղ. գանձ։)

Իսկ ասացեալն առ յետինս՝ ԱՆՏԱՐԲԵՐ, եւ ԱՆՏԱՐԲԵՐՈՒԹԻՒՆ, առ նախնիս դնի ԱՆԶԱՆԱԶԱՆ, ԱՆԶԱՆԱԶԱՆՈՒԹԻՒՆ։