hy    |   fr

Անվարիչ

adj.

Ոյր չիք վարիչ, ուղղիչ, առաջնորդ, կամ ուղղեակ, կամ սանձ։

Պիտոյ է սրտմտութեանն մանաւանդ վարիչ, եւ յարմարօղ բանի. քանզի յորժամ անվարիչ եւ առանց յարմարելոյ թողեալ լիցի, յեղեալ կործանեսցէ. (Փիլ. ել. ՟Բ. 115։)