διαίρετος, χωριστός, dividuus, separabiis. Զատանելի. զատական. որ կարէ զատանիլ կամ զատանել. մէֆրուգ.
Ի յանջատական եւ ի բազմամասն ընդարձակութիւն յովնատեսակ զանազանութեանն։ Որպէս միացուցչի զնոսա յանջատականացն յաստուածատեսակ միաւորութիւն։ Հրաժարելով յանջատականացս, ոչ միայն ի կենաց, այլեւ ի ցնորից. (Դիոն.։)
Անջատականս ասէ զկենցաղականս. (Մաքս. ի դիոն.։)
Ի տարբերութեանցն են ոմանք անջատականք. (Պորփ.։)
Պատահումն անջատական։ Սպիտակն՝ որ է յիս, է անջատական, եւ կարօղ գոյ լինել սեաւ. (Անյաղթ պորփ.։)
Ըստ քերականաց՝ է շաղկապ տրոհական. διαζευτικός. disjunctivus.
Շաղկապացն ոմանք ջոկամանք են, եւ ոմանք անջատականք։ Անջատականք են, որ եզանդամ զայլսն մակշաղկապեն, բայց սակայն յիրէ յիր խտրոցին, եւ են այսք. կա՛մ, եւ կամ, եւ կամ թէ. (Թր. քեր.։)