cf. Անպահպանաբար.
ԱՆՊԱՀՊԱՆԱԲԱՐ ԱՆՊԱՀՊԱՆԱՊԷՍ. ἁφυλάκτως. incustodite, temerarie Առանց պահպանութեան, կամ անձնապահ լինելոյ. անզգուշութեամբ. անհոգութեամբ. յանդգնաբար.
Անպահպանաբար մատնի սատանայի. (Ոսկ. ես.։)
Արդարն նոյ ի գինւոյն իսկ անկաւ անպահպանաբար. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Թ։)
Անպահպանաբար յամենայն հայհոյութիւն ընթանալ, կամ հայհոյել. (Կիւրղ. գանձ. ՟Է. եւ ՟Ժ։)
Զամենայն ասացի ձեզ յառաջագոյն, որպէս զի մի՛ անկանիլ ձեզ անպահպանապէս. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 32։)