hy    |   fr

Աննախանձութիւն, ութեան

s.

cf. Աննախանձաւորութիւն.

s.

Չունելն զնախանձ, կամ զմախանս եւ ըստ յն. ոճոյ, նաեւ առատաձեռնութիւն.

Մախանացն զաննախանձութիւն (ընդդէմ դնել). (Յճխ. ՟Ի՟Գ։)

Զաննախանձութիւն ուղղել. (Բրս. հց.։)

Բազում ձրիւք հանդերձ զգուշութեամբ կացուցանէ յաննախանձութիւնս զնա. (Ոսկ. ծն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աննախանձութիւն աննախանձութիւնք
accusatif աննախանձութիւն աննախանձութիւնս
génitif աննախանձութեան աննախանձութեանց
locatif աննախանձութեան աննախանձութիւնս
datif աննախանձութեան աննախանձութեանց
ablatif աննախանձութենէ աննախանձութեանց
instrumental աննախանձութեամբ աննախանձութեամբք