adv.

ԱՆՆԱԽԱՆՁ եւ ԱՆՆԱԽԱՆՁԱԲԱՐ ԱՆՆԱԽԱՆՁԱՊԷՍ. ἁφθόνως. absque invidia եւ copiose, largiter. Առանց նախանձելոյ կամ խնայելոյ. առատապէս. լիով. անաչառապէս.

Աննախանձ տալ, կամ պարգեւել. (Ագաթ.։ Եզնիկ.։)

Աննախանձաբար հաղորդ առնել, կամ հաղորդեցուցանել, մատակարարել, ցուցանել, վայելել. (Դիոն. երկն. եւ Դիոն. եկեղ.։ Յհ. իմ. եկեղ.։ Վրդն. երգ.։ Սկեւռ. աղ.։)

Ուսուցանել աննախանձապէս. (Բրս. առ աստուածաբ.։)

Զոր եթէ զայս առնիցէք աննախանձապէս (կամ աննախանձաբար). (Սարգ. ՟ա. յհ. յռջբ։)

Զքո զօրութիւնդ բարեհռչակեմ աննախանձապէս. (Լմբ. սղ. ՟Ի՟Ա։)