Չունելն ուրուք զհայրութիւն. զաւկի տէր չըլլալը.
Յորժամ ոչ էր հայր, այլ իմն էր. եւ յորժամ եղեւ հայր, յայլ իրս փոխեցաւ. միանգամայն եւ ընդդէմ ներհակ ինքն ինքեան գտաւ անհայրութիւնն՝ հայրութեանն. (Վահր. երրորդ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անհայրութիւն | անհայրութիւնք |
| accusatif | անհայրութիւն | անհայրութիւնս |
| génitif | անհայրութեան | անհայրութեանց |
| locatif | անհայրութեան | անհայրութիւնս |
| datif | անհայրութեան | անհայրութեանց |
| ablatif | անհայրութենէ | անհայրութեանց |
| instrumental | անհայրութեամբ | անհայրութեամբք |