Անկենդանի, Նւոյ, Նեաց

cf. ԱՆԿԵՆԴԱՆ. ἅζωος, μὴ ζῶον. inanimatus, non animal.

Անկենդանիքն ամենայն զգոլն (այս ինքն ըստ պարզ գոլոյ եւեթ) են նմա հաղորդք. (Դիոն. երկն.։)

Կենդանւոյ առ կենդանի է նմանութիւն, եւ անկենդանոյ առ անկենդանի. (Կիւրղ. գանձ.։)

Զատոյց զնա յայնց՝ որք ոչ են կենդանի, այս ինքն յանկենդանեացն. (Սահմ. ՟Դ։)

Ամենայն բնութիւնք կենդանեաց եւ անկենդանեաց հնազանդեցան նմա. (Տօնակ.։)

Անկենդանիք են քարինք, եւ այլ նմանք նոցին. (Շ. բարձր.։)

Որպէս զկենդանի թուեսցի տեսողացն անկենդանին. (Լմբ. ատ.։)

Անշարժ եւ անգործ եւ անկենդանի գոլով. (Նանայ.։)

Կամ ուր չիք բնակութիւն կենդանեաց. անմարդի.

Անբնակաց եւ անկենդանեաց տայ արեգակն զլոյս։ Հիւսիսայինն (երկիր) ի սառնամանեացն է անկենդանի. (Շիր.։)