adj.

ἁνεξερεύνιτος, ἁπολυπραγμόνητος , ἁνεξέταστος, ἁπαράβλητος. Զոր չէ մարթ խուզել. անհետազօտելի. անքնին. ընդունելի առանց ցուցման. անկշռելի. անզուգական.

Աներեւոյթ եւ անհասանելի, անխուզելի եւ անքննելի. (Դիոն. ածայ.։)

Անխուզելի է բանիս, որ ինչ խորհրդոցն է։ Հարկաւոր է իւրաքանչիւր ուրուք անխուզելիս լինել զսկզբմունս՝ ուսողացն. (Բրս. ծն. եւ Սղ.։)

Անհամեմատելի է Աստուածութիւնն, եւ անխուզելի. (Կիւրղ. գանձ.։)