hy    |   fr

Անխայումն, Ման

s.

ԱՆԽԱՅՈՒԹԻՒՆ ԱՆԽԱՅՈՒՄՆ Անխայելն. խնայելն, գթալն։

Անխայութեամբ մարմնոյ. (Կողոս. ՟Բ. 23.) ըստ յն. անխնայութեամբ։

Պոռնկութիւն (առողջանայ) անխայութեամբ մարմնոյ. (Խոսր.։)

Չիք Աստուծոյ անխայումն ի վերայ կամակար հեշտութեամբ մեղուցելոց. (Շ. յուդ. ՟Թ։)

Յորժամ անզեղջ մնայցէ, ոչ ունիցի անխայումն. (Երզն. մտթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անխայումն անխայմունք
accusatif անխայումն անխայմունս
génitif անխայման անխայմանց
locatif անխայման անխայմունս
datif անխայման անխայմանց
ablatif անխայմանէ անխայմանց
instrumental անխայմամբ անխայմամբք