adj.

unwashed, impure.

adj.

որ եւ ԱՆԼՈՒԱՑ. ἅνηπτος. illotus. Ոչ լուացեալ. անմաքուր. չլուացած. եայանմամըշ.

Անլուայ ձեռօք հաց ուտել. (Մտթ. ՟Ժ՟Ե։)

Խառնակ ձեռօք, այս ինքն է անլուայ՝ ուտէին հաց. (Մրկ. ՟Է. 2։ որ եւ մ.)

Թէ տեսանեն զմեզ անլուայ ուտելով. (Վրք. հց. ՟Բ։)

Անլուայ ձեռօքն աղօթել ոչինչ ունի խտրոց. բայց անլուայ խորհրդով՝ այն է ամենայն յետնութիւն չարեացն։ Եթէ Աւետարան հասանիցէ ի ձեռս առնուլ, անլուայ ձեռօք չկամիս հուպ լինել. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 27։ Ոսկ. մ. ՟Ա. 2։)

Զսփածանելին ընդ ջուր ոչ ետու անցանել, զի մի՛ կարծիցի հին լեալ եւ լուացեալ. զի սովոր են մարդիկ զնորն անլուայ ասել. (Մխ. երեմ.։)