Գոլն ի վեր քան զամենայն իմացութիւն եզական. եւ մնալն անիմանալի. անհասութիւն. ἁνοησία.
Միտ անիմանալի, անիմացութիւն, եւ անանունութիւն. (Դիոն. ածայ. ՟Ա։)
Ոչ կարի խորութեամբ զանիմանալիսն ծածկել, զի մի՛ անիմացութեամբն անյուսասցի գիւտի ուսանելն կամեցողաց. (Նար. երգ.։)
Մերթ՝ իբր անզգայութիւն։ (Կլիմաք. ցանկ. ՟Բ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | անիմացութիւն | անիմացութիւնք |
accusatif | անիմացութիւն | անիմացութիւնս |
génitif | անիմացութեան | անիմացութեանց |
locatif | անիմացութեան | անիմացութիւնս |
datif | անիմացութեան | անիմացութեանց |
ablatif | անիմացութենէ | անիմացութեանց |
instrumental | անիմացութեամբ | անիմացութեամբք |