s.

Գոլն ի վեր քան զամենայն իմացութիւն եզական. եւ մնալն անիմանալի. անհասութիւն. ἁνοησία.

Միտ անիմանալի, անիմացութիւն, եւ անանունութիւն. (Դիոն. ածայ. ՟Ա։)

Ոչ կարի խորութեամբ զանիմանալիսն ծածկել, զի մի՛ անիմացութեամբն անյուսասցի գիւտի ուսանելն կամեցողաց. (Նար. երգ.։)

Մերթ՝ իբր անզգայութիւն։ (Կլիմաք. ցանկ. ՟Բ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անիմացութիւն անիմացութիւնք
accusatif անիմացութիւն անիմացութիւնս
génitif անիմացութեան անիմացութեանց
locatif անիմացութեան անիմացութիւնս
datif անիմացութեան անիմացութեանց
ablatif անիմացութենէ անիմացութեանց
instrumental անիմացութեամբ անիմացութեամբք