too late;
unseasonable;
unforeseen, unexpected.
παρὰ καιρόν. praeter tempus, ἅκαιρος. inopportunus. Որ ինչ լինի արտաքոյ դիպող ժամու. տարաժամ. յառաջ քան զժամանակն կամ անագան. տարադէպ. պիվագթ, մահալսըզ.
Է՛ ինչ՝ որ բարի է. իսկ յորժամ իցէ անժամ, ոչ եւս հաճոյ է Աստուծոյ. (Բրս. հց.։)
Անժամ ծաղր. (Վրք. հց. ՟Բ։ եւ Ոսկ. մ. ՟Գ. 8։)
Անժամ բարկութիւն. (Տօնակ.։)
Անժամ հարսանիք (պատանեկաց). (Կանոն.։)
Եպերէր զանժամ խնամսն. (Սեբեր. ՟Թ։)
Անժամ կոչումն մեծարանաց. (Արշ.։)
Ոչ ըստ իրաց ինչ կարգի, այլ ըստ նոցա անժամ հակառակութեանն էին իրքն. (Ոսկ. գաղ.։)
Ամբաստանէ զանժամ պահս նոցա։ Յանժամ ժամանակի իսկ եկն. (Ոսկ. ծն. եւ Ոսկ. մտթ.։)
Եւ ոչ պաղատանս ընդունի, քանզի անժամ է ժամանակն. (Մանդ.։ եւ Եփր.։)
Ընդդէմ անժամ աղաչողիս՝ մի՛ պատճառեր ըզդրանց փակին. (Յիսուս որդի.։)
Անժամ ծախելով զինչսն՝ ի ժամու ոչ ունին տալ։ Անժամ եկի. (Մխ. առակ.։)
Մի՛ անժամ եւ տարաժամ զբերանն ածել. (Նեղոս.։)
Զննեա՛ զքեզ, զի մի՛ անժամ մեռցիս. (ՃՃ.։)
Անժամ ելանիցէ ի կենցաղոյս աստի. (Ոսկիփոր.։)
Մերձեցաւ ի կերակուրսն անժամ. (Բրս. հց.։)
Անցեալն զաւուրբք. եւ Քօսողն յանդէպ ժամու.
Եթէ անցանէ ընդ սահմանեալ կէտն, ո՛չ է կենդանի, այլ որպէս զանժամ ոք ցաւօք եւ հեծութեամբ. (Լմբ. սղ.։)
Զի թէ արտաքոյ արդեօք տօնիս զբան պատմութեանս ձգեցի, անգոսնեցէ՛ք որպէս զանժամ եւ շատախօս. (Աթ. համբ.։)