cf. ԱՆԶԳԱՅԱԲԱՐ.
Միայն անզգայապէս եւ անշնչաբար ունի շարժութիւն, որպէս տունկք ամենայն եւ բոյսք. (Մաքս. ի դիոն.։)
Համբերեա՛ ժուժելով՝ ո՛չ անզգայապէս. քանզի ո՞ր վարձք անզգայութեանն. (Բրս. յուդիտ.։)
Սխալեալ անկայ ի հաղբս մահու անզգայապէս. (Նար. ՟Ծ՟Է։)
Իբրեւ շունք կատաղեալք՝ անզգայապէս ի չար կրօնսն յորդորէին. (Ճ. ՟Ա.։)
Վերացո՛ առ տէր զբնութեանդ տկարութիւն, եւ առցես շնորհս իմաստութեան անզգայապէս։ Հեզութիւն իցէ՝ ի խռովութեան ընկերին անզգայապէս գեղեցիկ աղօթս վասն նորին առնել. (Կլիմաք.։)