hy    |   fr

Անզանազանութիւն

s.

Անզանազան կամ անտարբեր գոլն.

Ոչ իբր բարի, այլ իբրու յաւելուածք, ըստ անզանազանութեան խառնակք եւ օտարք. (Փիլ. լին. ՟Դ. 147։)

Մի՛ ինչ վնասեսցէ զճշմարտութիւնն՝ բառին անզանազանութիւնն (այս ինքն անխտիր առումն). (Կիւրղ. գանձ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անզանազանութիւն անզանազանութիւնք
accusatif անզանազանութիւն անզանազանութիւնս
génitif անզանազանութեան անզանազանութեանց
locatif անզանազանութեան անզանազանութիւնս
datif անզանազանութեան անզանազանութեանց
ablatif անզանազանութենէ անզանազանութեանց
instrumental անզանազանութեամբ անզանազանութեամբք