adj.

ἁόρατος. invisibilis. Աներեւոյթ. աներեւակ. անտես. կեօրիւնմէզ.

Աներեւելեաց մեծավայելչութիւն։ Հասի՛ր առ պատուողս քոյոյս յիշատակի աներեւելի՛ բարեկամ. (Նիւս. թէոդոր.։)

Ի ձեռն աներեւելեացն երեւելիքս իմացեալ լինին։ Զաներեւելոյ Աստուածութեանն։ Մահկանացու մարդ ըստ երեւելոյս, իսկ ընդ աներեւելոյն անմահ. (Մաքս. նշ. եկեղ.։)

Պատկեր աներեւելի Հօրն. (Սհկ. կթ.։)

Աներեւելի սիրովն Աստուծոյ երեւելի ցուցցէ զարմտիս բարւոյն. (Յճխ. ՟Ե։)

Աներեւելիս պարտ էր առնել, եւ ոչ հրապարակագոյժ ինքեամբ զիւրն ի մէջ ածել կորանս. (Պիտ.։)

Եւ աննշան.

Աներեւելի եւ յաներեւելեաց. (Բրս. բարկ.։)

Անփառք եւ աներեւելիք գոլով. (Անյաղթ պորփ.։)

Ի ծնողաց աներեւելեաց։ Նուաստ եւ աներեւելի ծնողաց. (Պիտ.։)

Ո՛չ այր աներեւելի. (ՃՃ.։)