ԱՆԵՐԱԺՇՏԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ ԱՆԵՐԱԺՇՏՈՒԹԻՒՆ. Պակասութիւն երաժշտական արուեստի. անյարմարութիւն. տգիտութիւն.
Լինի երաժշտականն յաներաժշտականութենէ. (Անյաղթ պերիարմ.։)
Արտանուագ ձայն ունելով՝ երգել ձեռնարկիցէ, կրկին աներաժշտութեան ցուցանելով տեսիլ, զայն՝ որ ի գործիսն, եւ կարի յառաջագոյն զայն որ ի բարսն է. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աներաժշտականութիւն | աներաժշտականութիւնք |
| accusatif | աներաժշտականութիւն | աներաժշտականութիւնս |
| génitif | աներաժշտականութեան | աներաժշտականութեանց |
| locatif | աներաժշտականութեան | աներաժշտականութիւնս |
| datif | աներաժշտականութեան | աներաժշտականութեանց |
| ablatif | աներաժշտականութենէ | աներաժշտականութեանց |
| instrumental | աներաժշտականութեամբ | աներաժշտականութեամբք |