Անդաշն

adj. adv.

Մերժօղ կամ մերժելով զդաշն. անհաշտ. ἁσπονδεῖ (որպէս եւ ἁσπενδέω չառնուլ յանձն զդաշն)

Անդաշն՝ առանց խաղաղութեան, եւ անհամբոյր լինի (յն. մի բառ). (Փիլ. ՟ժ. բան.։)