adj.

ԱՆԳԵՂ ԱՆԳԵՂԱՂԷՇ ԱՆԳԵՂԵԱՅ. Յետնեալ ի գեղոյ. տգեղ. անշուք. չիրքին.

Վատթար է նիւթ իւր աստուածոց (կաւն), եւ անգեղ. (Լմբ. իմ.։)

Դոյզն եւ անգեղաղէշ է. (Փիլ. լին. ՟Դ. 47։)

Վասն առաւել ժահադիմութեանն ձայնէին անգեղեայ. (Խոր. ՟Բ. 7։)