cf. Անբուժելի.
ԱՆԲՈՒԺ ԱՆԲՈՒԺԱԿԱՆ ԱՆԲՈՒԺԵԼԻ. cf. ԱՆԲՈՅԺ. որ եւ ԱՆԲԺՇԿԱԿԱՆ, ԱՆԲԺՇԿԵԼԻ.
Զանբուժ տրտմութիւնն կրիցէ. (Ոսկ. գծ.։)
Անբանաբար յարձակմանց անբուժ. (Լմբ. հանգ.։)
Զանբուժականն մարմնեղէն ախտին ի մարդկեղէն դեղարանաց. (Սհկ. գալստ.։)
Անբուժելի վտանգ, բեկութիւն, դատաստան, կատաղութիւն. (Պիտ.։ Նար. ՟Ը։ Կամրջ.։ Արծր.։)
Զի մի՛ ինչ անբուժելի կրեսցեն. (Փիլ. լիւս.։)
Զի մի՛ հարցիք յօձէն չարաթոյն եւ անբուժելի. (Երզն. լս.։)