adj.

ԱՆԱԿՆԱԾԵԼԻ, ԱՆԱԿՆԱԾԵԼԻ, ԱՆԱԿՆԱԾՈՂ. Որ ոչն ակնածէ յումեքէ. անխիղճ. աներկիւղ. անպատկառ. յանդուգն. չի նկատօղ, չորս դին չինայօղ. րիայէթսիզ, առսըզ, սէրպէսթ.

Անկասկած ի բռնաւորաց, եւ անակնածելի յամենայն զրպարտողաց. (Մանդ.։)

Տե՛ս զանակնածելի թշնամանսն. (Նանայ.։)

Լեզուագարութիւնք անակնածելի. (Վրք. բրս.։)

Բարկացողն՝ վայրենաբարոյ, անամօթ, եւ անակնածող. (Մանդ. ԺԳ։)

Յառաւել ուրախութենէն եւ յանակնածելի խնդութենէն ծնօղք նորա անկան անմռունչ. Իսկ յասելն Ճ. ՟Ա. իմա՛ կամ ընթերցի՛ր՝ անկարծելի, անակնունելի։