adv.

from some other place, from somewhere else.

adv.

ԱՅԼՈՒՍՏԵՔ ՅԱՅԼՈՒՍՏԵՔԷ, ԱՅԼՈՒՍՏ ՈՒՍՏԵՔ cf. ԱՅԼՈՒՍՏ.

Որ այլ ուստեք ոչ ծնանի, եթէ ոչ յանմտութենէ։ Ոչ այլուստեք, բայց ի հպարտութենէ. (Ոսկ. յհ.։)

Ոչ այլ ուստեք առաւել՝ քան եթէ ի քերթողացն պատմութենէ. (Պիտ.։)

Ոչ այլուստեք, բայց եթէ եւ այլն. (Շ. ատ.։)

Ոչ ուստեք այլուստեք, բայց եթէ եւ այլն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա։)

Ազգ՝ մարդկեղէնն, այլք այլուստեք. իսկ հոգեւորականն մի է ամենենեցուն։ Ոչ մի գաւառ էր սրբոցն, քանզի այլք յայլուստեքէ էին ծնեալ. (Բրս. Խ. Մկ։)

Ոչ ունէի այլուստ ուստեք ճանաչել. (Փիլ. սամփս.։)

Իմաստութիւնն միթէ այլո՞ւստ ուստեք իմաստնանայ, քա՛ւ եւ մի՛ լիցի. (Աթ. ՟Ը։)