ԱՅԳԻ որ եւ ԱՅԳԵՍՏԱՆ. ἁμπελών. vinea Պարտէզ՝ ուր խիտ առ խիտ անկեալ իցեն որթք խաղողոյ, եւս եւ թզենիք եւ այլն. էգի պաղ, տիքիք.
Թզենի մի էր տնկեալ յայգւոջ իւրում։ Ե՛րթ գործեա՛ յայգւոջ։ Այգի եղեւ սիրելւոյն. ցանգով փակեցի, տնկեցի որթ սորեկ. մնացի՝ զի բերցէ խաղող, եւ եբեր փուշ ... դա՛տ արարէք ընդ իս եւ ընդ այգի իմ ... զի՞նչ ինչ առնել էր այգւոյ իմում, եւ ես ոչ արարի նմա։ Նոյ տնկեաց այգի։ Տնկեցին զայգիս։ Տնկեցի ինձ այգիս։ Զանգ կամ զայգի։ Զընտիր այգւոյ իւրոյ տուժեսցի։ Անգոց եւ այգեաց։ Յառուամէջս այգեացն։ Զայգին իմ ոչ պահեցի։ Աղուեսունս ապականիչս այգեաց։ Այգի եղեւ Սողոմոնի։ Ետ զայգի իւր ցպահապանս. եւ այլն։
Այգւոյ, որ ոչ գոյ պարիսպ, գազանք ապականիչք եւ խոզք մտանեն ի նա. (Մանդ. ՟Ա։)
Յամենայն կողմանց ցանկով ամրացուցանել զայգի. (Սարգ. յկ. ՟Բ։)
Որքան ցանկն շուրջ է զայգովն, անդրժելի է ի թշնամեացն պտուղն. (Լմբ. սղ.։)
ԱՅԳԻ. Որթ այգւոյ. ասմա. ըստ հոմաձայնութեան յն. ἅμπελος. vitis
Զվեց ամ յատցես զայգի քո. յամին եօթներորդի զայգի քո ո՛չ յատցես։ Ո՛չ սեխենիք, եւ ո՛չ այգիք, եւ ո՛չ նռնենիք։ Երկիր ցորենոյ եւ գարւոյ եւ գինւոյ, այգեաց, նռնենեաց։ Նստէին ընդ այգւոյ իւրեանց եւ ընդ թզենեաւ. (Ա. Մակ. ԺԴ. 12. եւ այլն։)
Յայգեացդ ոստս հատեալ։ Ո՞ւր են ողկոյզք ի յայգւոյ. (Կոչ. ԺԶ։)
Զիա՞րդ ծակոտեալ դրոշմեալ են զարմանալի տերեւովքն այգիք. (Վեցօր. ՟Ե։)