adj.

more solid or strong, very durable, well fortified.

adj.

Առաւել կամ կարի ամուր. աւելի անքոյթ. յապահովագոյն. եւ ամրաբերձ. անկործան.

Որպէս զի ամրագոյն լինել իշխանութիւն նորա. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 30։)

Ամրագունիւք պարսպօք. (Խոր. ՟Ա. 15։)

Իբրեւ ամրագունիւ պարսպաւ պահպանեսցի. (Խոսրովիկ.։)

Ամրագունի ե՛ւս տեղւոյ ելեալ ի խնդիր։ Ամրագոյն տեղի մի գտեալ. (Փարպ.։)

Ամրագոյն քաղաքաց. (Շ. թղթ.։)

Պնդապահ. կարի զգուշաւոր.

Սակաւ բանիցս խրատական, լե՛ր ամրագոյն դու պահապան. (Շ. առ ապիրատ.։)

adv.

Հաստատագոյն. անյողդողդ.

Եկեղեցի (հիմնեալ) ... յանշարժ վիմին վերայ ամրագոյն. (Գանձ.։)