hy    |   fr

Ամէնիմաստուն

cf. ԱՄԷՆԻՄԱՍՏ.

Զոր եւ ոմն ամէնիմաստուն արտաբերեաց բանիւ. (Պիտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ամէնիմաստուն ամէնիմաստունք
accusatif ամէնիմաստուն ամէնիմաստունս
génitif ամէնիմաստան ամէնիմաստանց
locatif ամէնիմաստան ամէնիմաստունս
datif ամէնիմաստան ամէնիմաստանց
ablatif ամէնիմաստանէ ամէնիմաստանց
instrumental ամէնիմաստամբ ամէնիմաստամբք