adj.

ԱՄԷՆԱՌԱՏ կամ ԱՄԵՆԱՌԱՏ Առատաձեռն յոյժ յոյժ. առատապարգեւ տուօղ. եւ տուեալն ամենայն առատութեամբ. լի եւ ճոխ. անսպառ.

Որ յամէնառատն Աստուծոյ պարգեւեցաւ. (Պիտ.։)

Մեծդ միայն, եւ ամէնառատ։ Ամէնառատ կամօք մատուսցես. (Նար.։)

Զրկեցան յամենառատ բարերարութեանցն. (Յճխ. ՟Դ։)

Զամէնառատ շնորհաց նորին. (Խոսր.։)

Վերջացեալքս յամէնառատ քո շնորհէ. (Շար.։)

Ամէնառատ քաղցրութեամբ, կամ պարգեւօք, կամ լրմամբ. (Նար.։)