adj.

ԱՄԵՆԱՍՓԻՌ ԱՄԵՆԱՍՓԻՒՌ. որ եւ ԱՄԷՆՍՓԻՒՌ. Ամենայն ուրեք սփռեալ. համասփիւռ. համայնածաւալ. բոլոր չորս դին տարածած.

Զիշխանականին զամենասփիռ բացարձակութիւն։ Ամենասփիռդ (կամ ամենասփիւռդ) ճառագայթից. (Նար. ՟Խ՟Ե. ՟Հ՟Դ։)

Հաւատք համահաւաք, ամենասփիւռ, եւ բոլորից բովանդակօղ. (Տօնակ.։)