Ամենակերտ

adj.

Կերտօղ եւ յօրինիչ բոլորից. կամ ամենագործ, որ զամենայն հնարս հնարի.

Գերէ զմիտս նորա յամենակերտ զգայութիւնս իւր. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)

Եւ ամենայն ճարտարութեամբ կերտեալ՝ յօրինեալ.

Տապանակ՝ աման զարդուց, եւ ամենակերտ հանդերձից. (Տօնակ.։)