adj.

très-plein.

adj.

Ամենայն իրօք լի. բարելից. առատ եւ անսպառ. որ եւ ԱՄԵՆԱԼԻՐ, ԱՄԵՆԱԼԻՑ. լեբ լեցուն. տօբ տօլու. դաշգըն.

Եթէ պարգեւես, ամենալի ես։ Ընձեռեա՛ մեզ ձեռն ամենալի. (Նար. ՟Հ՟Զ. ՟Ղ՟Բ։)

Ի նա ոչինչ յաւելու ամենալին, այլ ի մեզ յոյժ մեծութիւն եւ շնորհ աստուածեղէն. (Եղիշ. ծն. առ Մխ. ապար.։)

Սեղան ամենալի. (Յիսուս որդի.։)

Ամենալի բուրաստան. (ՃՃ.։)

Իբրեւ զծառ մեծ, եւ ամենալի բազմանկար պատկեր է բոլոր նիստ երկնից եւ երկրի. (Ոսկիփոր.։)

Հնձեալ որայս ամենալիս. (Յիշատ. ի Լմբ.։)