adj.

qui fait tout.

adj.

πανουργικός, παντουργός. omnium opifex, omnipotens Ամենայնի ճարտարապետ. կարօղ գործել զամենայն, եւ արդեամբք արարող. ամենահնար.

Զամենագործն բնութեանց մարդկեղէն մտօք բամբասել. (Ոսկ. ես.։)

Ամենազօրն աջ, եւ ձեռնն ամենագործ. (Պրպմ. ՟Լ՟Գ։)

Զոր ամենատեառն ամենագործ արարչին սահման ելից. (Վեցօր. ՟Դ։)

Կոչէ եւ ձեռն վասն ներգոյին ի նմա ամենագործ զօրութեան։ Ստեղծեալ ամենագործ զօրութեամբ. (Կիւրղ. գանձ.։)

ԱՄԵՆԱԳՈՐԾ. ըստ յն. ոճոյ՝ չարահնար, չարարուեստ.

Եւ այլք բերէին զզէնս բազումս ամենագործ խորամանկ. (Պտմ. աղեքս.։)

ԱՄԵՆԱԳՈՐԾ ԽԱՐԴԱԽՈՒԹԻՒՆ. եւ ԱՄԵՆԱԳՈՐԾՈՒԹԻՒՆ. եւ ԱՄԵՆԱԳՈՐԾՔ. ըստ յն. չարահնար խարդախութիւն. չարարուեստութիւն. խորամանկութիւն. սատանութիւն, վարպետորդիութիւն չար, ամմէն քարը շարժելը. πανούργημα, πανουργία calliditas, vafritia, vafrum factum

Զկնոջն զամենագործ խարդախութիւն յանդիմանեցից։ Ամենագործ խարդախութեամբ եւ աւելորդ իմն իմաստութեամբ վարել։ Անիրաւութեամբք, ամենագործ խարդախութեամբք։ Խարդախութիւնն եւ ամենագործութիւնն (կամ ամենագործ չարութիւն) ժամանեալ հասանէ յամպարշտութիւն. (Փիլ.։)

Քան զամենայն պիղծս չար աղտեղի, որ զամենագործս ծանականաց առնիցէ. (Ոսկ. եբր.։)