s.

(ըստ ա՛յլ ձ. աղտախառնք) Անցք աղտոյ արգանդի, եւ կամ յետակողմն, սրբան. նստոյք. օթուրագ. տիւպիւր.

Մի՛ ոք ընդ աղտահանս (կամ աղտախառնս) արգանդի մարմնոյ խառնակեսցի ըստ սովորութեան հեթանոսաց. (Կանոն.։)