rude, barbarous, coarse, uncivilised, gross;
that has a disagreeable sound.
ԱՂԽԱՏՐՈՅԶ կամ ԱԽԱՏՐՈՅԶ. Խռովարար, խռովայոյզ ամբոխ, եւ ամբոխեալ. խառնակ.
Անդ ապա զնուաճեալսն առ ինքեամբ զաղխատրոյզսն բանիւք համոզեալ։ Ոչ սակաւ ինչ ձայն ամբոխի աղխատրոյզ շփոթից ի վերայ ածեալ. (Յհ. կթ.։)
Եւ որպէս աղխազուր.
Ցարդ եւս բան ըստ իւրեանց աղխատրոյզ բառին պատմի. (Յհ. կթ.։)
Ախատրոյժ. ձայն ամբոխի։ (Հին բռ.)