bow;
arc of a circle, arch;
— երկնից, rainbow;
այր աղեղան, archer.
τόξευμα, τόξον arcus Գործի նետաձգութեան, որ է փայտ կամ ոսկր կիսակամար՝ լարիւ աղեաց միացեալ ի ստորէ առ ի ձգտել եւ թողուլ երթալ զնետն ի նպատակն. աղեղ. եայ. քեման. գավիս.
Ա՛ռ դու զգործի քո՝ զաղեղն եւ զկապարճս։ Սրով իմով եւ աղեղամբ։ Փշրեցան զօրութեամբ աղեղունք իւրեանց։ Իբրեւ ի լայնալիճ աղեղանէ. եւ այլն։
Ճայթմունք լարից աղեղանց. (Եղիշ. ՟Զ։)
Լարեալ աղեղն թիւր՝ պատրաստական ի ձգել զնետս։ Լայնալիճ աղեղամբք արս քաջակորովս. (Յհ. կթ.։)
Յայս աղեղնէ առաքինութեան ձգեալ նետք գործոց։ Ըստ նմանութեան աղեղան, որ թէ եւ ձգի յուղղել, ի թողուլն՝ յիւր թիւրութիւնն դառնայ. (Լմբ. սղ.։)
ԱՐՔ ԱՂԵՂԱՆՑ. Քաջ աղեղնաւորք. (Ծն. ՟Խ՟Թ. 23։)
ՄՏԱՆԵԼ ԸՆԴ ԱՂԵՂՆ ձեռօք իւրովք. Լարել եւ քարշել զաղեղն. (Դ. Թագ. ՟Ժ՟Գ. 16։)
ԱՂԵՂՆ ԱՍՏՈՒԾՈՅ կամ ԵՐԿՆԻՑ. Ծիածան. ծիրանի գօտի. քեմանի ասիւմանի, իշէյիւմ սաղմա.
Զաղեղն իմ եդից յամպս։ Իբրեւ զտեսիլ աղեղանդ՝ որ ձգի յամպս յաւուրս անձրեւաց. (Ծն. ՟Թ. 13։ Եզեկ. ՟Ա. 28։ եւս եւ Ոսկ. ես. եւ այլն։)
ԱՂԵՂՆ ասի եւ Երկայն աղեղնաձեւ գործի գզողացն զբամբակ. աղեղ, անեղ. հալաճ եայը. ուստի ռմկ. ԱՂԵՂՆԱԾ ասի բամբակն բրդգզեալ։ Վստկ.։