adj.

ἑνέργων, qui operatur Որ տայ ազդիլ այս ինքն զգալ. ազդիչ. ներգործող.

Ոչ ծանեաւ զստեղծիչն իւր, եւ ոչ զայն որ շնչեաց ի նա զշունչն ազդեցուցիչ (ա՛յլ ձ. ազդեցութեան). (Իմ. ՟Ժ՟Ե. 11։)

Ազդարարօղ. յայտարար. նշանակ.

Ազդեցուցիչք էին նմանութիւնք՝ ճշմարիտ կերպարանցն Քրիստոսի. (Ագաթ.։)