cf. Ազդեցութիւն.
cf. ԱԶԴԵՑՈՒԹԻՒՆ;
Հոգւոյ ազդեցմամբն խօսեալ Յիսուսի։ Ստեղծիչն ասեմ ազդեցմամբ կոչեցաւ զգօն։ Զոգի կենդանի էին ազդեցման յինքեան ընկալեալ։ Հատո՛ զօտար ազդեցմունս ի մահ կրթողին. (Նար.։)
Իբր ազդումն բանիւ. բան բերանոյ. խօսք ուղղեալ առ լսելիս.
Զարթուցանէր՝ յորս միայն ազդեցումն մեծարգի բանին սորա հասանէր։ Թէպէտ պարզամտաբար լսողացն թուեսցի զչարելի իմն ազդեցումն։ Վրիպակ ազդեցմամբ զկենացն բան լուտացաւ լեզուս. (Պիտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ազդեցումն | ազդեցմունք |
| accusatif | ազդեցումն | ազդեցմունս |
| génitif | ազդեցման | ազդեցմանց |
| locatif | ազդեցման | ազդեցմունս |
| datif | ազդեցման | ազդեցմանց |
| ablatif | ազդեցմանէ | ազդեցմանց |
| instrumental | ազդեցմամբ | ազդեցմամբք |