Առաջնորդութիւն ազգի.
Յազգապետութիւն եւ յազգածութիւն վիճակաւորեալ. (Դիոն. երկն. քհ. ՟Թ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ազգածութիւն | ազգածութիւնք |
accusatif | ազգածութիւն | ազգածութիւնս |
génitif | ազգածութեան | ազգածութեանց |
locatif | ազգածութեան | ազգածութիւնս |
datif | ազգածութեան | ազգածութեանց |
ablatif | ազգածութենէ | ազգածութեանց |
instrumental | ազգածութեամբ | ազգածութեամբք |