cf. Բարեբարոյ.
εὑγενής, generosus, nobilis Ազատ բարոյիւք կամ բարուք. բարեբարոյ. բարեսէր. ազնուատոհմ. բանիբուն. բնութիւնը աղէկ, խօսք հասկըցօղ.
Փութայր գողանալ զազատաբարոյ միտս նորա. (Շ. մտթ.։)
Որ մարմնովս աղախին է, բայց ազատ եւ ազատաբարոյ է կամօք. (Փիլ. իմաստն.։)
Ազատաբարոյ լսողացն առաջի դիցուք. (Նիւս. կազմ.։)
Եւ համարձակ. անարգել. անսանձ. յանդուգն. սէրպէսթ, զապտսըզ
Ազատաբարոյ կամօք յամենայն մեղս միտել. (Շ. ՟ա. պետր. ՟Ժ՟Գ։)