adj.

Ադամայ պատշաճեալն. ադամեան. ադամինը.

Ադամայական ծնունդք, մարմին. (Կիւրղ. ղկ.։ Ճառընտ.։)

Ադամային զգեցեալ մարմին. (Շար.։)

s.

cf. ԱԴԱՄԵԱՆՔ.

Ընդ Ղազարու կենդանացեալ ամենայն ադամայինքս։ Հնձան լի կոխեաց զմեղս ադամայնոցս ի խաչին. (Տօնակ.։ Լծ. կոչ.։)

Ամենայն ադամայնոցս ազգի. (Վրք. հց. ՟Դ. ձ. (ուր տպ. ադամեան ազգի)։)

Երկիւղ մեծ իցէ ամենայն ադամայնոցս. անդ. (որ պակասի ի տպ)։