Other definitions containing this entry
ԵՂԵՒԻՆ ասի եւ ազգ ինչ ափսինդի կամ օշինդրի, որոյ ազնիւն լինի ի հայս. շէհէրմէնի որ գրի եւ ԵՂԵՒՆԻՆ։ (Բժշկարան.։)
Ա՛րկ զմզմկնասոխն ի քացախն։ Օշինդրի շարապն, կամ մկնասոխին։ Մկներն գան եւ սատակին (ի սեաւ խարբաբէ). այլ եւ մկնասոխն այնպէս արա՛, եւ օգտէ։ Յաղագս մկնասոխին գինի շինելոյ. ա՛ռ մկնասոխ ի լեռնէն. եւ թէ չգտնուի, ի պաղճաներէն ա՛ռ. քանզի մկնասոխ փռասային ասեն. (Վստկ. ՟Ը. ՟Ճ՟Ժ. ՟Հ՟Ճ՟Թ։)
ՕՇԻՆԴՐ որ եւ ՕՇԻՆՏՐ, կամ ԱՒՇԻՆԴՐ. եւս եւ ԱՓՍԻՆԴ, ԱՓՍՆԴԻՆ. ἁψίνθιον, ἅψινθος absinthium. Խոտ դառն յոյժ, այլ օգտակար ի դեղ. ափսինդ.
Օշինդրն, եկ դառնութիւն իւր։ Ընդ քաղցրութեանն ճաշակ՝ օշինդր խառնեմ. (Նար. ՟Զ. ՟Հ՟Ա։)
Ի վերայ լուսոյ խաւար ածել, եւ ընդ մեղր խառնել օշինտր։ (Խոնաւութիւնն) դառնայ յօշընդերն. աւշինդրի գինի. (վստկ.) (քելին շարապը)։
cf. ՕՇԻՆԴՐ
Ա՛րկ զմզմկնասոխն ի քացախն։ Օշինդրի շարապն, կամ մկնասոխին։ Մկներն գան եւ սատակին (ի սեաւ խարբաբէ). այլ եւ մկնասոխն այնպէս արա՛, եւ օգտէ։ Յաղագս մկնասոխին գինի շինելոյ. ա՛ռ մկնասոխ ի լեռնէն. եւ թէ չգտնուի, ի պաղճաներէն ա՛ռ. քանզի մկնասոխ փռասային ասեն. (Վստկ. ՟Ը. ՟Ճ՟Ժ. ՟Հ՟Ճ՟Թ։)
Դառնանայ յօշինդրն, եւ յապականագործ հիւթս համի մոլախնդիւն փոփոխեալ լինի. (Նիւս. կազմ.։)
Օշին սեւաստոսին. եւ այլն. (Ժող. հռոմկլ.։ Ուռհ.։)
Եւ էր անուն աստեղն դառնութիւն, եւ բազումք մեռան ի դառնութենէ ջուրցն. (Յայտ. ՟Ը. 11. յն. ափսինդ. այսինքն օշինդր։)
Օշինդրի գինի օգտէ քովուցն ցաւուն, եւ լերդին՝ որ ի հովութենէ ցաւի, եւ ստոմաքացաւի։ Ոսկէքարն դեղ է ստամոքսացաւից, եւ որովայնից, յորժամ լեսու ոք եւ ըմպէ. (Վստկ. ՟Ճ՟Ձ՟Է։ Տօնակ.։)
Օշինդրի գինի օգտէ քովուցն ցաւուն, եւ լերդին՝ որ ի հովութենէ ցաւի, եւ ստոմաքացաւի։ Ոսկէքարն դեղ է ստամոքսացաւից, եւ որովայնից, յորժամ լեսու ոք եւ ըմպէ. (Վստկ. ՟Ճ՟Ձ՟Է։ Տօնակ.։)
Եւ ահա քօշ մի այծեաց։ Եւ քօշին եղջիւր մի էր ի մէջ աչաց նորա։ Քօշ մի յայծեաց վասն մեղաց։ Քօշ երեմեան. (Դան. ՟Ը. 5. 8. 21։ Թուոց. ՟Ի՟Թ. 22։ Ծն. ՟Ժ՟Է. 9։)
Իբր զանօթ բրտի փշրել՝ զապստամբեալսն, որ գան ի դաստ. (Օշին. առ անաւարզ.։)
ԱՓՍԻՆԴ կամ ԱՓՍԻՆԹ, կամ ԱՓՍՆԴԻՆ. յն. ափսինթիօն. լտ. ապսինցիում. պ. էֆսինթիյն. cf. ՕՇԻՆԴՐ։ (Բժշկարան.։)
Voir tout