ἁνακαγχάνω cachinnor, effuse rideo. Քրքիջ բառնալ. համարձակ ծիծաղել. Քը՛ր քը՛ր՝ քա՛հքա՛հ խնտալ.
Չէ՛ աստ թատր ծաղու, եւ ո՛չ վասն այնորիկ ժողովեցաք, զի քրքջեցեմք։ Քրքջեցե՞ր մեծեմեծս. ի միտ առ զնորա լալն եւ զհեծելն։ Սքօղարկեալ զգլուխ ծածկեալ քրքջեն. ով կին դու՝ որ նստեալ կակրաջիցես եւ այլն. (Ոսկ. մտթ. Ոսկ. կող. Ոսկ. եբր.։)
ՔՐՔՋԵԼ. Եռեալ կեղոյ. կսկծել. սաստիկ մարմաջել.
Ի վեր եռացեալ խաղաւարտք քրքջեալ մորմոքէին. (Վրդն. ել.։)