hy    |   fr

Քինապահութիւն, ութեան

s.

resentment, remembrance of an injury, spite, ill-will.

s.

Պահելն զքէն. ոխակալութիւն. քինաւորութիւն. քինութիւն.

Ընդ հեռաբնակ սբս անջրելի քինապահութեամբ գրգռեալ՝ ի դուպար յարձակէի. (Պիտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif քինապահութիւն քինապահութիւնք
accusatif քինապահութիւն քինապահութիւնս
génitif քինապահութեան քինապահութեանց
locatif քինապահութեան քինապահութիւնս
datif քինապահութեան քինապահութեանց
ablatif քինապահութենէ քինապահութեանց
instrumental քինապահութեամբ քինապահութեամբք