Քարայարկ

adj.

stone-roofed.

adj.

Որոյ յարկքն կամ յարկն է ի քարէ. քարէ ծածքով.

Զսուրբ կաթողիկէին փայտայարկսն վերացուցեալ՝ քարայարկ շինեաց. (Ասող. ՟Բ. 3։)

Սրբուհին մանի ի քոյդ քարայարկ այրի ... Այրդ լուսապայծառ եւ քարայարկ, եւ առաքինաբնակ. (Երզն. լս.։)