hy    |   fr

Քարաձգող, Ի, Աց

adj.

ՔԱՐԱՁԳՈՂ ՔԱՐԱՁԻԳ. Ձգօղ զքարինս ի վերայ այլոց. քարկոծիչ.

Աղօթէիր ի վերայ քո քարաձգողաց։ Որ ի վերայ անօրէն քարաձգողացն աղօթէիր. (Շար.։ Ժմ.։)

Որ խնդրեցեր զթողութիւն ի վերայ քո քարաձիգ ժողովոյն. (Շար.։)

Քարաձիգքն քարավէժ լեալ. (Սիսիան.։)