λαγών ilia, latenis, cavitas laxior et exossi. Սնակուշտ. ստորին կողմանք կողից, ուր ամփոփին քղանցք ի վեր քարշեալք.
Հանդերձն քղանցք ի վեր քարշեալք.
Հանդերձն գօտեաւ յարեցեալ ի մարմինն. իսկ պնդութիւն ի վեր քան զքաշսն. (Բրս. թղթ.։)
Ի ՔԱՇ ԲԵՐԵԼ. Իբրու ձգել ի խառնս (զքօշն եւ զմաքին)։ Վստկ. որ եւ ՎԱԶՑՆԵԼ ասի անդ։
Քաշել կամ քաշկու առնել . ասիվասն անկոց՝ իբրու պատուաստել։
Գիծ քարշեալ ի վերայ համառօտեալ բառից. որ եւ Պատիւ ասի.
Պատիւն, որ է քաշ, որ ի վերայ երկու գրոյն դնեմք. (Գէ. ես.։ եւ Վրդն. սղ.։)
Որպէս Քէշ. որ եւ ԿԵՇՏ. այսինքն դեն. ուստի բարդի բառս Ամպարաքաշ, որպէս անուն առանձին մատենի կամ ուսման կրօնից.
Համակդեն անուն էր, գիտէր եւ զամպարտքաշն. (Եղիշ. ՟Ը։)
Ամբարտքաշն. ջահակրօն կամ լուսամիտ. (Հին բռ.։)
Ըստ քերականաց եւ երաժշտաց, Գիծ կամ խազ ի նշանակ շեշտելոյ. որ եւ Փուշ. յորմէ կազմին եւ զարկ եւ քարքաշ.
Զտրէունի շեշտաւորսն, զհենդն եւ զհարցուկ, զքաշս, եւ զոյժ. (Արիստակ. գրչ.)
Իսկ քաշ ռմկ. է Չափ ծանրութեան. շեքի. օգգա։